Protest and Churches in Kiev
In april 2007 was ik toevallig in Kiev toen er demonstraties plaatsvonden tegen en voor de bittere rivalen Joesjtsjenko, die pleit voor sterkere banden met het Westen, en de meer pro-Russische Janoekovitsj. Dit gaat al terug naar de Oranje Revolutie van 2004. Ze zijn dan president en premier van het land. Aanhangers van Janoekovitsj verzamelden zich buiten het parlementsgebouw, terwijl hun rivalen tegenacties probeerden te organiseren. Joesjtsjenko sprak leger- en wetshandhavers en beval hen niet in te grijpen. Beide partijenen demonstreren daarna op het Onafhankelijkheidsplein. Er vinden heftige discussies plaats maar het lijkt ook vredig te gaan, de demonstranten lopen zelfs door elkaar heen en het zwaaien met vlaggen wordt tot kunst verheven. Maar beide groepen scanderen hetzelfde: Leve Oekraïne! De voorstanders van banden met Rusland waren meestal op leeftijd terwijl de jongeren het westen aanbidden. Van aansluiting bij Rusland was geen sprake. Zowel het Amerikanen als de Russen drongen er bij de partijen op aan kalm te blijven.De bewoners van Kiev die niet op het plein staan zijn in de vele kerken te vinden. Bidden helpt blijkbaar. Kiev is een mooie stad en in 2013 was ik er weer, toen waren er de Maidamdemonstraties. Lviv is de bakermat van Euromaidan, de golf aan protesten die in 2013 begint wanneer president Janoekovitsj weigert het Associatieverdrag met de Europese Unie te ondertekenen. De burgemeester van Lviv doet hoogstpersoonlijk een oproep aan studenten om te staken en te demonstreren. In de dagen erna trekken tienduizenden jonge West-Oekraïners naar Kiev. Euromaidan – letterlijk ‘Europlein’, naar het Onafhankelijkheidsplein in Kiev – is geboren. Ik denk dat ik maar weer eens naar Kiev ga.
