The biggest Music Festival in the World
Woodstock had ik gemist maar dat zou mij geen tweede keer gebeuren. Rond augustus zou er een nog groter openluchtfestival plaatsvinden in Engeland. Het Isle of Wight festival. Met heel veel beroemde bands en artiesten en ik moest daar bij zijn. Met mijn vriendin Petra togen we eerst naar Vlissingen voor de boot naar Engeland. Onze ouders waren zwaar tegen maar 19 en 21 was een leeftijd dat tegenhouden geen optie meer was. Op donderdagavond vertrok de boot en vrijdagochtend stonden we in Londen, Waterloo Station voor de trein naar het eiland. Ik had verwacht veel hippies te zien die dezelfde tocht gingen maken maar het waren vooral keurige mensen in kostuums en mantelpakjes die in de trein zaten. Echter vlak voor het eindpunt werden die pakken verwisseld voor lange jurken en jeans met wijde pijpen. Het festival was overweldigend met ca. 650.000 bezoekers en dag en nacht muziek. We zaten redelijk dicht bij het podium en zijn daar meer dan twee dagen blijven zitten. Slaapzakken bij ons voor de nachten maar ik herinner mij niet dat ik veel geslapen heb. Het meeste indruk maakten The Who, Jimi Hendrix , Sly and the Family Stone, Tiny Tim, tenminste die herinner ik mij het best. In Nederland werd er vooral geschreven over de rellen die er bleken te hebben plaatsgevonden met vooral Hells Angels in de aanval maar ik zag alleen liefde en genot. Mijn vader was woedend dat we daar waren geweest vanwege die gevechten maar daar hadden wij niets van meegekregen.
